хаза́ры, ‑аў.
Вандроўны цюркамоўны народ, які з’явіўся ў Паўднёва-ўсходняй Еўропе ў 4 ст. пасля гунскага нашэсця.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хаза́ры, ‑аў.
Вандроўны цюркамоўны народ, які з’явіўся ў Паўднёва-ўсходняй Еўропе ў 4 ст. пасля гунскага нашэсця.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)