чатырохгра́ннік, ‑а, м.

Геаметрычнае цела. абмежаванае чатырма гранямі. // Прадмет у форме такога геаметрычнага цела.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)