чарнако́рань, ‑ю, м.

Шматгадовая травяністая расліна сямейства складанакветных з простым сцяблом і ланцэтападобнымі лістамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)