ха́ра, ‑ы, ж.
1. Разм. груб. Твар чалавека. Заехаць у хару.
2. Уст. Маска ў выглядзе звярынай морды або смешнай і страшнай фізіяноміі. Маскарадныя хары.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)