Verbum

чапяльні́к, чапельніка, м.

Ручка ў чапяле. Курловіч стукнуў кашлем чапельніка аб падлогу, лоўка, як бы робячы з вінтоўкаю выпад к бою, сунуў чапялу ў печ. Дуброўскі.