ха́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

1. Аднакр. да хакаць.

2. Гучна выдыхнуць паветра. Маёр ажно хакнуў ад задавальнення. Няхай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)