чацверыко́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да чацверыка (у 1 знач.). Чацверыковы куль мукі.

2. Разлічаны на чатыры кані. Чацверыковая запрэжка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)