Verbum

цэбрык, ‑а, м.

Памянш. да цэбар; невялікі цэбар. [Васіль] пайшоў у сенцы, зачэрпнуў з кляновага цэбрыка поўную конаўку; вада была халодная — толькі са студні. Савіцкі.