царкоўніца, ‑ы, ж.
Разм.
1. Уст. Жонка царкоўніка (у 1 знач.).
2. Жан. да царкоўнік (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)