бугай, ‑я,
1. Самец буйной рагатай жывёлы; бык.
2. Начная балотная птушка сямейства чапляў, празваная так за тое, што вясной самец яе, апусціўшы дзюбу ў ваду, утварае вельмі гучныя гукі, падобныя да рову бугая.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)