бру́шка, ‑а, н.
1. Памянш. да бруха. // Разм. жарт. Тоўсты жывот (у чалавека).
2. Задняя частка цела членістаногіх. Брушка чмяля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)