блёкат, ‑у, М ‑каце, м.

Ядавітая расліна сямейства паслёнавых з шырокімі лістамі і жоўтымі кветкамі; выкарыстоўваецца ў медыцыне. Пад платамі вырасла густая і высокая крапіва, а за імі шыракалісты зялёны блёкат. Галавач.

•••

Блёкату аб’есціся гл. аб’есціся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)