бліндзі́раваны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад бліндзіраваць.
2. у знач. прым. Дадаткова ўмацаваны (пра ваенныя збудаванні, караблі і пад.). Бліндзіраваны поезд.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)