бля́ха, ‑і,
1. Тонкае ліставое жалеза; ліст такога жалеза.
2. Знак у выглядзе металічнай пласцінкі з надпісам або нумарам, які сведчыць аб службовых абавязках таго, хто яго носіць.
3. Тонкі ліст жалеза з загнутымі краямі, на якім пякуць або смажаць што‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)