бі́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

1. Тое, што і біта.

2. У картачнай гульні — карты, узятыя большай або казырнай картай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)