Які не мае сям’і. Гаспадарку [Паўла Рудзіна] ў вёсцы вёў яго бессямейны брат.Галавач.// Які праходзіць у адзіноце, без сям’і. Бессямейнае жыццё./узнач.наз.бессяме́йны, ‑ага, м.Інтэрнат для бессямейных.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)