беспераста́нку, прысл.
Не перапыняючыся, увесь час. Ветру не было, а дрот бесперастанку гуў прыемным звонам, ціхім, аднатонным і жаласным. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)