беладо́нна, ‑ы, ж.

1. Шматгадовая травяністая ядавітая расліна сямейства паслёнавых з чорнымі ягадамі.

2. Лякарства з карэнняў і лісцяў гэтай расліны.

[Іт. belladonna прыгожая дама.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)