бедуі́ны, ‑аў; адз. бедуін, ‑а, м.; бедуінка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. бедуінкі, ‑нак; ж.

Качавыя і паўкачавыя арабы-жывёлаводы.

[Араб. badawīn.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)