бясхле́б’е, ‑я, н.
Разм. Тое, што і бясхлебіца. Цяжка было.. [Акіліне] з дачкою выкідацца з бясхлеб’я, з холаду. Вітка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)