бянтэ́жлівы, ‑ая, ‑ае.

Які лёгка бянтэжыцца, губляецца; палахлівы. Бянтэжлівы хлопец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)