ба́кен і ба́кан, ‑а, м.

Паплавок на якары, які ўстанаўліваецца на водных шляхах для папярэджання аб небяспечных для суднаў месцах. Далёка ўздоўж па рацэ віднеліся вартавыя агні — бакены. Пальчэўскі.

[Гал. baak.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)