бацылано́сьбіт, ‑а, М ‑біце, м.

Чалавек або жывёліна, у органах якіх знаходзяцца ўзбуджальнікі заразных хвароб, не выклікаючы яўных захворванняў саміх носьбітаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)