азнаменава́цца, ‑мянуецца; зак., чым.

Стаць знамянальным, дзякуючы чаму‑н. 1928–1932 гг. у гісторыі саўгаснага будаўніцтва азнаменаваліся распаўсюджваннем сярод працаўнікоў саўгасаў масавага сацыялістычнага спаборніцтва, ударніцтва і таварыскай узаемадапамогі ў розных іх фермах. «Весці».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)