аўтакра́т, ‑а, М ‑раце, м.
Кніжн. Высокапастаўленая асоба з неабмежаванай уладай; манарх, самадзержац.
[Грэч. autokratēs.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)