асветленасць, ‑і,
1. Уласцівасць асветленага.
2. Фізічная велічыня, роўная адносіне патоку святла да плошчы паверхні, на якую ён падае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
асветленасць, ‑і,
1. Уласцівасць асветленага.
2. Фізічная велічыня, роўная адносіне патоку святла да плошчы паверхні, на якую ён падае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)