асна́сціць, аснашчу, аснасціш, аснасціць;
1. Забяспечыць што‑н. снасцямі.
2. Забяспечыць неабходнымі тэхнічнымі сродкамі, абсталяваннем.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
асна́сціць, аснашчу, аснасціш, аснасціць;
1. Забяспечыць што‑н. снасцямі.
2. Забяспечыць неабходнымі тэхнічнымі сродкамі, абсталяваннем.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)