Verbum

ашаламані́цца, ‑маню́ся, ‑мо́нішся, ‑мо́ніцца; зак.

Абл. Тое, што і ашаламіцца. Адам Бародзіч як бы крыху ашаламаніўся ад гэтай Галенінай гаворкі. Чорны. Прахапіліся [хлопцы] і ашаламаніліся: давай ісці назад у Нясвіж! Лужанін.