арала, ‑а, н.
Уст. паэт. Прылада для ворыва, саха. Хіба тут цесна? свету мала? Няма работы для арала ці для сярпа, або для коскі? Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)