аляні́ца, ‑ы, ж.

Самка аленя. Па рэдкім ягадніку і мху, крута выгнуўшы шыю, імчыць аляніца, а следам за ёю гарэзнае алянятка з кароткім хвосцікам-кутасом. Лось.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)