а́фікс, ‑а,
Марфема, акрамя кораня і канчатка, якая служыць для ўтварэння слоў і для надання ім новага значэння.
[Ад. лац. affixus — прымацаваны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
а́фікс, ‑а,
Марфема, акрамя кораня і канчатка, якая служыць для ўтварэння слоў і для надання ім новага значэння.
[Ад. лац. affixus — прымацаваны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)