афіцар’ё, ‑я, н., зб.
Разм. пагард. Афіцэры. — А ў самой вёсцы гітлераўская салдатня і афіцар’ё пабеглі па хатах.. шукаць сабе спажывы. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)