адво́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.
1. Дзеянне паводле дзеясл. адводзіць — адвесці (у 6 знач.).
2. Спец. Прыстасаванне ў станках для пераводу рэменя з рабочага шківа на халасты і наадварот.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)