аднаве́рства, ‑а, н.

1. Агульнасць веры, рэлігіі.

2. Стараверская секта, якая прызнае праваслаўнае духавенства, але захоўвае старапісныя абразы і старадрукарскія богаслужэбныя кнігі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)