адлу́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Адыход адкуль‑н. на пэўны час; часовая адсутнасць. Самавольная адлучка. Быць у адлучцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)