ахвя́рнік, ‑а,
1. Спецыяльнае месца, спецыяльны стол або ачаг, на якім прыносіліся ахвяры бажаству.
2. Стол з левага боку алтара ў праваслаўнай царкве, прызначаны для спраўляння некаторых абрадаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)