ахраматы́зм, ‑у, м.
Спец. Здольнасць аптычнай сістэмы не раскладаць светлавога праменя на састаўныя колеры пры пераламленні; бясколернасць.
[Ад грэч. a — без і chroma — колер.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)