абжыра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм. груб. Аб’ядаць. — Абжыраеце вы мяне, каб вы падохлі, — бурчаў Халуста. Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)