аб’ядна́ўчы, ‑ая, ‑ае.

Які служыць аб’яднанню, вядзе да аб’яднання. Аб’яднаўчы з’езд. □ Мінула паўтара тыдня з часу аб’яднаўчага сходу. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)