абарыге́ны, ‑аў;
1. Першыя пасяленцы, карэнныя жыхары краіны, мясцовасці; туземцы, аўтахтоны.
2. Арганізмы, якія ўзніклі ў працэсе эвалюцыі ў дадзенай мясцовасці.
[Лац. aborigines.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)