істэры́я, -і, ж.

1. Нервовая хвароба, якая праяўляецца ў прыпадках, павышанай раздражняльнасці, сутаргавым смеху са слязамі.

2. перан. Узбуджаная, ліхаманкавая дзейнасць у якім-н. кірунку.

|| прым. істэры́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)