ірыга́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Спецыяліст па ірыгацыі.

2. Прылада для гігіены ротавай поласці.

І. дапамагае пазбавіцца ад зубнога налёту ў хатніх умовах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)