эруды́т, -а, М -ды́це, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Той, хто мае вялікую эрудыцыю.

|| ж. эруды́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)