шчыго́л, -гла́, мн. -глы́, -гло́ў, м.

Маленькая пеўчая птушка атрада вераб’інападобных з яркім апярэннем.

|| прым. шчыгля́чы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)