чумакава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; незак. (уст.).

Займацца чумацкім промыслам, быць чумаком.

|| наз. чумакава́нне, -я, н. і чума́цтва, -а, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)