чмут, -а і -у, М чму́це, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

1. -а. Ашуканец, несумленны ў адносінах да людзей чалавек.

2. -у. Дурман, ачмурэнне.

Змятаць з дарогі старых законаў ч.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)