чалабі́тчык, -а, мн. -і, -аў, м. (гіст.) У Расіі 18 ст.: той, хто падае чалабітную.
|| ж. чалабі́тчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)