цыро́ўка, -і, ДМо́ўцы, мн. -і, -ро́вак, ж.

1. гл. цыраваць.

2. Ніткі, якімі цыруюць.

Баваўняная ц.

3. Зацыраванае месца.

Атрымалася прыгожая ц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)