цецяру́к, цецерука́, мн. цецерукі́, цецеруко́ў, м.

Птушка сямейства цецеруковых атрада курыных з чорным (у самак — стракатым) апярэннем.

|| прым. цецеруко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)