хрыпу́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (разм.).

Чалавек з хрыплым голасам.

|| ж. хрыпу́ха, -і, ДМ -пу́се, мн. -і, -пу́х.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)